در این پژوهش به بیان و ارزیابی راهبردهای حکومت بعثی عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران پرداخته می شود و تحولات آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و گردآوری اطلاعات آن کتابخانه‌ای، ...
بیشتر
در این پژوهش به بیان و ارزیابی راهبردهای حکومت بعثی عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران پرداخته می شود و تحولات آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و گردآوری اطلاعات آن کتابخانه‌ای، اسنادی و اینترنتی میباشد. سوال اصلی پژوهش این است که عراق با اتخاذ چه راهبردی دست به تهاجم نظامی علیه ایران زد؟ همچنین چه تحولاتی در راهبردهای عراق در طول جنگ با ایران رخ داد؟ نتیجه کلی مقاله نشان میدهد که عراق با اتخاذ استراتژی "برپایی جنگ" به دنبال نیل به سه هدف "تغییر معاهده 1975" و به کنترل درآوردن اروندرود و نیز "جداسازی استان خوزستان" از ایران و همچنین "سلب حاکمیت دولت ایران از جزایر سه گانه" بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در خلیج فارس بوده است. در نهایت در این پژوهش مشخص شده است که راهبرد عراق در لشکرکشی به خاک ایران با توجه به دفاع همه جانبه مردم و قوای مسلح جمهوری اسلامی ایران، شکست سختی خورده و ناکام مانده است. صدام حسین به هیچیک از اهداف خود از برپایی جنگ نرسید. وحدت سرزمینی و یکپارچگی ایران باقی ماند و حزب بعث نیز چند سال پس از پایان جنگ نابود شد و صدام نیز حکومت خود بر رژیم بعث عراق را از دست داد و سرانجام کشته شد.
