نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی، تهران، ایران
2 استادیار جغرافیای سیاسی گروه جغرافیا، محیط زیست و پدافند غیرعامل، پژوهشکده امنیت داخلی، پژوهشگاه دفاع مقدس، تهران، ایران
3 دانشجوی دکتری مدیریت راهبردی نظامی، دانشکده دفاع ملی، دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی، تهران، ایران
چکیده
روابط کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و رژیم صهیونیستی دارای فرازوفرودهای فراوانی بوده و مسیری از تقابل تا ائتلاف و سازش را در پیموده است. به‌طور هم‌زمان، روابط تاریخی ایران و این رژیم شکلی معکوس داشت و از همکاری و دوستی در دوره پهلوی به خصم و دشمنی در دوره جمهوری اسلامی گرایید و انقلاب اسلامی در سال 1357 ایران را به‌عنوان مهم‌ترین درگیری هویتی رژیم صهیونیستی تبدیل کرد. پژوهش حاضر تلاش می‌کند تا با بررسی روابط رژیم صهیونیستی و کشورهای حوزه‌ی خلیج‌فارس بر اساس نظم کنونی، مختصات سیاسی آن را احصاء کرده و با برشمردن شاخص‌های آن، تأثیرات این روابط بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را مورد واکاوی قرار دهد. روش مورداستفاده ما تحلیل تماتیک یا مضمون خواهد بود. بر همین اساس با استفاده از حجم نمونه 15 نفر و جامعه آماری متخصصان حوزه غرب آسیا و طی عملیات کدگذاری به‌صورت دستی و با استفاده از نرم‌افزار Nvivo مصاحبه‌ها تلخیص شده و مضامین آن استخراج شد. نتایج حاصله از پژوهش نشان می-دهد اهداف رژیم صهیونیستی و اعراب خلیج‌فارس از عادی‌سازی روابط را می‌توان ذیل سه مضمون اصلی «ایجاد کمربند امنیتی در مقابل ایران، اهداف نظامی و تسهیل در فرایند سازش» صورت‌بندی کرد. در مقابل راهبردهای جمهوری اسلامی ایران در مقابل تهدیدات امنیتی را ذیل سه محور «موازنه میان آرمان‌گرایی و واقع‌گرایی، گسترش همکاری‌های منطقه‌ای و افزایش توان نظامی و قدرت ملی» باید قرار داد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)