نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دکترای مدیریت دولتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2 دانشجوی دکترای مدیریت سازمان های دولتی ایران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
3 دکترای سیاست گذاری عمومی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده
شناخت نیازهای واقعی و ارائه خدمات موثر به ایثارگران و خانوادههای آنان در ابعاد مختلف فرهنگی، علمی، آموزشی، اجتماعی، بهداشتی درمانی، بیمهای، معیشتی، اشتغال، مسکن، حقوقی، اداری، رفاهی و استخدامی با حفظ اصول عزتمندی، عدالت و روحیه خوداتکایی و شئون ایثارگری از جمله سیاستهایی بوده است که همواره در قوانین موضوعی مربوط به ایثارگران سعی شده است تا به آن توجه شود. قانون برنامه پنجم توسعه نیز، که در راستای الزامات سند چشمانداز تهیه شده است، اولویت دادن به ایثارگران را در عرصههای اقتصادی و آموزشی مورد توجه قرار داده و به عنوان یک سیاست کلی مدنظر قرار داده است. بررسی این قانون با توجهبه فرارسیدن زمان تدوین برنامه ششم توسعه برای دستگاههای اجرایی به منظور شناخت آسیبها و ضعف و قوتهای آن امری ضروری به نظر میرسد. بدینمنظور در این مقاله ابتدا به بررسی مفاد قانون برنامه پنجم توسعه و ارائه آسیبهای مختلف پرداخته میشود و سپس در گام بعدی، با تطبیق آن با سیاستهای کلی ایثار و شهادت، شکافهای آن از منظر دیگری احصا میگردد. در ادامه با شناسایی مسائل و موضوعاتی که در جامعه ایثارگری وجود دارد و همچنین آسیبهای نظری گذشته به اولویتبندی آن آسیبها پرداخته میشود و در نهایت پیشنهادها و سیاستهایی برای تدوین قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه کشور در حوزه ایثار و شهادت ارائه میگردد.
کلیدواژه‌ها
)